cum eo esset; nam soror Constantia nupta Licinnio erat.
ac primo eum in Pannonia secunda ingenti apparatu bellum
apud Cibalas instruentem repentinus obpressit omnique Dardania
Moesia Macedonia potitus numerosas provincias occupavit.
varia deinceps inter eos bella et pax reconciliata ruptaque est.
postremo Licinius navali et terrestri proelio victus apud Nicomediam
se dedit et contra religionem sacramenti Thessalonicae
privatus occisus est. || hic Licinius annum dominationis fere
post quartum decimum vitae proxime sexagesimum occidit,
avaritiae cupidine omnium pessimus neque alienus a luxu
venerio, asper admodum, haut mediocriter inpatiens, infestus
litteris, quas per inscitiam inmodicam virus ac pestem publicam
nominabat, praecipue forensem industriam. agraribus
plane ac rusticantibus, quod ab eo genere ortus altusque erat,
satis utilis ac militiae custos, ad veterum instituta severissimus;
spadonum et aulicorum omnium vehemens domitor tineas soricesque
palatii eos appellans. || eo tempore res Romana sub
uno Augusto et tribus Caesaribus, quod numquam alias, fuit,
cum liberi Constantini Galliae Orienti Italiaeque praeessent.
verum insolentia rerum secundarum aliquantum Constantinus
ex illa favorabilis animi docilitate mutavit. primum necessitudines
persecutus egregium virum et sororis filium commodem
indolis iuvenem interfecit, mox uxorem, post numerosos amicos.
vir primo imperii tempore optimis principibus, ultimo mediis
conparandus. innumerae in eo animi corporisque virtutes claruerunt.
militaris gloriae adpetentissimus, fortuna in bellis prospera
fuit, verum ita ut non superaret industriam. nam etiam
Gothos post civile bellum varie profligavit pace his ad postremum
data, ingentemque apud barbaras gentes memoriae gratiam
conlocavit. civilibus artibus et studiis liberalibus deditus, adfectator
iusti amoris, quem omnem sibi et liberalitate et docilitate
quaesivit, sicut in nonnullos amicos dubius, ita in reliquos
egregius, nihil occasionum praetermittens, quo opulentiores eos
clarioresque praestaret. multas leges rogavit, quasdam ex bono
et aequo, plerasque superfluas, nonnullas severas, primusque
|
|