IN SECUNDUM SENTENTIARUM, DISTINCTIO 31
DIVISIO TEXTUS
Ostenso quod peccatum originale est, et quid sit, hic prosequitur quasdam conditiones
ipsius; et dividitur in partes tres: in prima determinat de peccato originali
quantum ad eius principium, ostendens quomodo traducatur; in secunda
determinat de eo quantum ad eius terminum, ostendens quomodo per baptismum
remittatur, 32 dist.: «Quoniam supra dictum est, originale peccatum esse
vitium concupiscentiae... superest investigare quomodo in baptismo dimittatur»;
in tertia determinat de eo quantum ad eius numerum, inquirens, an sit
unum, vel plura, dist. 33, ibi: «Praedictis adiiciendum videtur an peccata praecedentium
patrum ad parvulus transeant».
Prima dividitur in duas: in prima ostendit modum quo peccatum originale traducitur;
in secunda movet contra hoc quamdam dubitationem, ibi: «Sed ad hoc
opponitur hoc modo». Prima dividitur in duas: in prima determinat modum quo
peccatum originale in nos pervenit; in secunda ex ipso modo concludit rationem
nominis, ibi: «Iam ostensum est quid sit originale peccatum». Prima dividitur
in tres: in prima movet quaestionem, utrum scilicet peccatum originale
per traductionem carnis in nos deveniat; in secunda excludit sententiam illorum
qui per traductionem animae peccatum originale in nos devenire dicebant,
ibi: «Putavere quidam, secundum animam trahi peccatum originale»; in tertia
ostendit qualiter secundum traductionem carnis originale peccatum traducatur,
ibi: «Est enim peccatum originale, ut supra diximus, concupiscentia, non quidem
actus, sed vitium». Et dividitur in partes tres: in prima ostendit quod propter
foeditatem quae est in carne, cum traductione carnis simul culpa vel poena
traducitur; in secunda inquirit de illa foeditate quid sit, utrum scilicet culpa,
vel poena, ibi: «Hic quaeri solet, utrum causa peccati originalis... culpa sit, vel
poena, sive aliquid aliud»; in tertia ostendit quomodo illi qui ab hac foeditate
purgati sunt, peccatum originale transmittere possunt, ibi: «Ne autem miremur,
et intellectu turbemur... diversarum similitudinum inductione id posse fieri insinuat
Augustinus».
|
|