saper ipsum suprascriptum locum, ut invaserant, accesserunt
ibidem ipse Sinualdus episcopus et Anscausus castaldeus, cognoverunt
eo quod ipsi invaserant in atrio Sancti Cvpriani, et in castello
super Sanctum Laurencium, et per via da Carapelle, deinde per
limite desuper Sancto Laurenno, deinde in casale de populo ipso
Carapellensi, ubi dum ipsi venissent in nostra presencia, quamquam
episcopus cognovisset de eadem invasione, ipsi dicebant: " Nichil
invasimus, nisi nostra substancia. Et propter venerunt vualdatores
ante nos Rodulu et Albu et Erispus, qui ab antiquis giratores
fuerunt, et dixerunt quod suprascripta loca, que cum episcopo
giravimus, semper de vualdo fuerunt; et dum minime a sui parte
Carapellenses potuissent ostendere ipsas terras eorum fuisse, tunc
iudicaberimus ut ipsi vualditores per sacramentum firmarent, et ita
factum est, ante nos secuti testimonium reddiderunt. post hec
vuadia ipsos Carapellenses dare fecimus Gaidoaldo preposito de
composicione, de ipsa invasione, et ipsam terram relaxare a parte
monasterii, et fideiiussores posuerunt Sinualdum episcopum, et de
suprascripta alia capitula, ita ante nos omn<i>a a parte factum est.
et ipsi homines veritatem sunt professi tam de terratico, quam de
pensione de molina, seu de ipsos villanos. et nos qui supra iudices
hec omnia veritatem agnoscentes, iudicavimus ut qualem ab antiquo
tempore terraticum vel pensionem atque magisterium in ipsa curte
Triitana fecerunt, facerent et in antea, absque aliqua superimposita,
et ex ea pensione vel terratica eidem Gaidualdo preposito vuadia
dare fecimus suprascriptis hominibus ei dandi. unde, pro ampu-
tanda intencione, hunc noticie iudicatum, ex iussione suprascripte
potestatis et ex dictatu Dagarini notarii, scripsi ego Totimannus
notarius, in mense marcio, per indiccione secunda, feliciter.
Sub his quoque diebus, Tribunus quidam vir Carapellensis optulit
se cum quatuor filiis suis in monasterio Beati Vincencii
per huiusmodi obligacionis scriptum est.
|
|