obsequia se totaliter transtulit, in evangelice institutionis observantiam
cuncta sua convertens studia et universas dirigens actiones, rectum
et lucidum callem sequens, salubrem videlicet ipsius ordinis
regulam, per quam regi valeret et dirigi, duci etiam et induci ad speratam
requiem post laborem. In qua utique triginta fere annorum spatio,
fultus caterva virtutum, fide preambula, spe astante, comite caritate, sic
prevaluit et profecit circa ipsius maxime defensionem fidei, pro qua totus
ardebat, quod contra illius diros hostes, mente intrepida ferventique spiritu
continuum certamen exercens, suum tandem agonem diutinum, victrici
superante martirio, feliciter consummavit. Et sic ipse Petrus, firmus
in petra fidei, petra demum passionis allisus, ad petram Christum
digne laureandus ascendit. Porro ne sacra suorum actuum nos exempla
pretereant, aliqua de vita eius ad instructionem et profectum audientium
referamus. Ipse namque veritatis filius et bonitatis alumpnus, conversatione
conspicuus, spectabilis fama et opinione mirabilis, miro prefulsisse
nitore munditie, virginitatem integre custodisse nec mentis
habuisse nec corporis corruptelam et nullius mortalis criminis sensisse
contactum, firma suorum confessorum assertione monstratur. Et
quia servus delicate nutritus protervit in Dominum, carnem suam assidua
cibi et potus parcitate restrinxit. Ne vero per otii desidiam hostilibus
pateret insidiis, in iustificationibus Domini exercebatur assidue, ut,
eo circa licita totaliter occupato, locum in ipso illicita non haberent et a
spiritualibus nequitiis tutus esset. Nocturna quidem silentia, humane
deputata quieti, post dormitionem brevem decurrebat studiis lectionum
|
|