cum ea aliquando tribus mensibus et plus, quantum volebat,
pro utilitate Ecclesie; et sanctus homo erat, et ipsa sanctissima
domina et Deo devota.
Quod comitissa Mathildis iuvabat Romanam Ecclesiam cum thesauro et militibus
suis contra imperatorem pugnando.
Et iuvabat Ecclesiam Romanam cum thesauro et militibus
suis pugnando cum predicto imperatore Henrico tertio, consobrino
suo, qui Guibertum archiepiscopum Ravennatem fecerat
antipapam Clementem, sed potius impium et dementem. Et toto
tempore vite sue ipsi ambo impugnaverunt Ecclesiam et multas
animas abstulerunt Deo et secum ad partem diaboli deduxerunt.
Et mortuus est quilibet eorum in opprobrio et in amaritudine
anime sue. Nam Guibertus rediit Ravennam et recepit dominium
et nomen quod prius habebat, ita ut impleretur in eo verbum
quod dicit Dominus per prophetam, Abdie I: Superbia cordis
tui extulit te habitantem in scissuris petrarum, exaltantem solium
tuum. Qui dicis in corde tuo: Quis detrahet me in terram? Si exaltatus
fueris ut aquila, et si inter sydera posueris nidum tuum, inde
detraham te, dicit Dominus. Et in Guiberto fecit Dominus ita. Ideo
dicit Ieremias in Trenis II: Fecit Dominus que cogitavit, complevit
sermonem suum, quem preceperat a diebus antiquis. Item Iob XX:
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram, quod
laus impiorum brevis sit et gaudium ypocrite ad instar puncti. Si
ascenderit usque in celum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit,
quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant dicent:
Ubi est? Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut
visio nocturna. Oculus qui eum viderat non videbit, nec ultra intuebitur
eum locus eius. Item pro illo maledicto imperatore Henrico
tertio, qui vere membrum diaboli fuit, sic habes, Ys. XIIII:
Iuravit Dominus exercituum dicens: Si non, ut putavi, ita erit,
et quomodo mente tractavi, sic eveniet, ut conteram Assyrium in
terra mea et in montibus meis conculcem eum. Et auferetur ab eis
iugum eius, et onus illius ab humero eorum tolletur. Hec omnia
|
|