Paulinus Aquileiensis: Carmina

Pag 93


Agniculos albo teneros cum uellere natos
lactea per centum suspensos ubera matrum
ad campos, Iordane, tuos, cinctasque rosetis
gramineas segetes propter myrteta uirentes,
lilia mixta rosis florentia pascua fretus
carpere mille monet ruminanti fauce bidentes.
Illic picta rubent croceo de flore uirecta,
candidulo rident pulchre de germine cincta,
frigore quae numquam, radio nec solis arescunt,
marcescunt numquam gelidis infecta pruinis.
Nec pluuiis perfusa quidem madefacta tabescunt,
sed semper, paradise, tuos redolentia flagrant
messis aromaticae permixto chrismate odores.
Virgultum foliis geminato robore produnt,
quod numquam foliis uiduatum turpe uilescit,
punica mixta simul foliis sed poma retentat,
quae semper liquidos sudant de cortice sucos,
transfundunt dulces mandentis in ore sapores.
Ad fontem salientis aquae qui uiua fluenta
influit, et rores uno de gurgite fusos
diuisos spargit pariles per quattuor amnes,
albentes perducit oues, hinc pocula cogit
sumere, quo numquam spumanti fauce balantes
alterius fontis sitientes flumina poscant.
Percelli praui fautores dogmatis omnes
censeo falsiloquos geminato anathemate Pauli,
doctoris mundi, Galatas quo forte rebelles
terruit. Aut etiam croceo succinctus amictu
angelus altiuagas quisquis iaculatus in auras
grandisono referens aliter sermone profatur,
quam Gabrihel regis praedixit nuntius alti
quam docuit Petrus, Pauli quam scribit arundo,
quattuor et proceres parili quam uoce fatentur,
huius erit biplici feriendus fulminis ictu.
Principium, caput omne mali, nefas omne, Cerintus
ultricibus fomis flammis infertur obustus.

Torna all'inizio