Nunc gravis imperio gens Itala prelia gestat;
Cesaris infesta cessavit ubique potestas;
Fisci pompa ruit; consul ubique fuit.
Tunc bene vallatam Melana recolligit urbem,
Et magis elatas firmavit in aggere turres,
Dansque magistratus, extitit ipsa caput.
Burmia cum Tanaro coniuncta nociva patravit,
Ingentes populos cives sibi multiplicavit;
Nomina glorifica villa superba trahit.
Urbs ab Alexandro nomen tulit, arte reperta,
Flumine conplexa, populis armisque referta,
Vinetis, pratis, milite, pisce satis.
Hec nova planta manens; fisci circumdatur agris,
Unde suam propriam cesar sibi tunc reputavit;
Set quia sic vadit, ius sine iure cadit.
Hec sibi gens Liguris maioraque crimina querit;
Sevit, et imperii contempnit iussa vereri;
Tota per Italiam gloria nostra perit.
Nostra Papia timens, ne forte sub hoste periret,
Urget et inquirit, dignetur ut ipse venire;
Ipsa timens Ligures, iam quasi victa silet.
32. Imperator in quinta expeditione sua dextruit civitatem Segusiam, et obsidet civitatem
Alexandriam, que postea Cesarea est nuncupata.
Ex precibus tractus, Ligurum feritate coactus,
Asperior factus, ad prelia dirigit actus;
Carpit iter; solitas dat Murienna vias.
Montis Cinisi via tunc satis obtima risit;
Rex nichil ammisit, set prisca pericia, revisit,
Saxa movent populi tunc super arce siti.
Tunc cum Segusis cesar pro crimine lusit,
Civibus exclusis, domibus rebusque caducis,
Ictibus argutis os perit atque cutis.
Sola domus comitis stans integra cetera plancxit;
Rex pius hoc sancxit, domus incombusta remansit;
Cuius tutor ego, qui mea metra lego.
Pluribus armatis castrisque per arva paratis,
Tunc regum genitrix venit regina Beatrix,
Lesa prius gratis, nunc sibi leta satis.
Gaudia regine sunt quas videt ipsa ruine;
Hec decet in fine genti dare dona canine;
Ammodo Segusie pergere nostra sinent.
33. Astensis civitas recipitur in gratiam.
Civis ut Astensis sibi circiter agmina sensit,
Obtinet inpensis, ne cesaris irruat ensis;
Ordine iuratur, gratia plena datur.
34. Urbs Alexandria, que est Cesaria, obsessa tenetur.
Urbs Alesandrina; quam Burmia parva recludit,
Vidit, et obstupuit, male dum res publica ludit:
Que Segusa fuit, tota perusta ruit.
|
|