Horrida fatorum, mundi despecta caterva;
Cumque recedente a cauda denique Griphos
Aggressi, miseri, misera sat sorte fuistis,
Et penas, planctus, et tanta pericula mortis.
Nunc meminere illi: sed crimina gessimus illa,
Et mox impunes non sic transibitis acta.
In vos clamantes fugiendo audivimus illos,
In vos et properant: illorum actendite motus
Confestim, et cursus, post nostre fata ruine. -
Talibus auditis, vane collectio gentis,
Theuthonici, Parthy, Saraci, et natio queque
Advena, secedunt, aquilis non altius actis,
Ac non explicitis veluti gestare solebant,
Fulgineo lucto ferientes pectora crebo.
Adveniunt ubi Cesar erat, qui obsessa tenebat
Castra Faventine tunc urbis, et aspera plangunt
Occise gentis, stratas Regnique cohortes,
Vallis et Umbrose turmas, populosque Ducatus,
Fulgineumque dolens, pro quales ecce dolores.
Miles qui dudum peregrinus venerat oris,
Iactatus morbo, languens in urbe Tupini,
Tempore quo Regni proceres sua singna tulerunt
Ad partes quibus hii bello iacuere sub hoste;
Aspitiens tante nunc desolamina gentis,
Sic fatur lugens, lacrimis perfusus amaris. -
Urbs spatiosa satis, et opimis rebus amena,
Exacto lustro, segetum vastamina ploras,
Circuitusque tuos in desolamine magno.
Illa prophetia quam predixere morantes
Compedibus, completa manet. Dissolvit amicus
A te colla sui; cesserunt Cesaris arma;
Illius ac aquile sunt verse, ac sanguine fuse,
Expulseque locis. Remeat Griphonicus hostis
Adversus tua castra ferox, et maior in armis
Quam longe fuerit: et iam sua singna videre
Ipse potes, motusque suos sentire frementes.
Consule teque ipsam; sis consiliaria plagis
Ipsa tuis; medicus te nullus fidior ibit.
Urinas, pulsus, et queque latentia nostri
Que medicina docet. Non est oleacea peior,
|
|