Petrarca Franciscus: Bucolicon carmen

Pag 145

Egloga X


Solum, qui populo leges et iura dedisset,
Iamque senex musis operam daret, urbe relicta.
Vidi aquilam calvi circum volitare sedentis.
Ore caput pleno, simul illum lumina campo
Defixum, immota meditantem carmina fronte.
Vidi, expectatum ut caneret dulcedine multa,
Obriguisse senem, vocemque in faucibus imis
Arstatam. Musas animam rapuisse putares,
Sic cubito incumbens similisque erat ore canenti:
Fistula pallenti pendebat muta labello.
Hunc alius Musis qui pastor amicior almis,
Sed minus acceptus silvis et victor ut arte
Iudicio sic vistus erat, de more solebat
Victorem ridere suum, quod iudicis equi
Carmen inops, quod fama vagis incertior auris.
Vidi qui fixas raperet spes, adderet iras,
Cogeret ad certam flammanti carmine mortem.
Vidi alium, silvis pulsum, mox carmine dulci
Extinxisse odium. quid enim vim carminis equet ?
Temnere opes tanti causam preciumque laboris
Vidi aliquos, artesque bonas celebrare; sed inter
Hos fuit ampla sacri lege hac qui iura parentis
Stringeret; hoc merito doctas laudaret Athenas.
Vidi qui multre assiduus numeroque superbus,
Lacte premens fragilem fiscellam rumperet acri;
Qui nova mactatis oneraret plaustra iuvencis;
Qui sale terga boum tereret laniata rigenti,
Et qui sparsa sedens pastorum furta notaret;
Biblida qui vetito cantaret amore furentem;

110




115




120




125




130




135


Torna all'inizio