Nempe hesterna dies ulla nequit arte reverti;
       Mors adimit curas, mors omnia vincla resolvit.
Ni. Iam satis est fletum, nostros mors fregit amores.
       Fregissetque utinam nostros mors equa labores !
       Speravi; prope nam steterat; miseramque fefellit.
Fu. Vivo, sed infelix, et luctus servor in omes.
       Parcius ! En levo tristis tibi Fulgida calle
       Advenit, et tacita castigat fronte querelas.
Ful. Quid, misere ceceque animi, mortalia fletis
       Tam graviter ? Quid fles, Niobe ? Quin incipe vitam
       Scire pati, quamcunque dedit sors dura dabitque.
       Et me torquet amor, desiderioque meorum
       Permoveor. Sed quid facias ? Arma irrita calces
       Adversus stimulum; melior patientia pressis;
       Multa sibi facit ipse animus leviora ferendo.
       Quid gemitis ? Moritura fuit Galathea; deinceps
       Immortalis erit. Proprio tabescere damno
       Non amor. Alterius sortem lugere secundam
       Invidia est. Quantum nobis decesserit, omnes
       Scimus, et ingrato quantum decesserit orbi;
       Sed ferimus. Vos desinite, ac meliora tenentem
              Suspicite, et celum terris optate relictis.
Fu. Fabula ! Quis alis celum terrestria prendent ?
Ful. Ethereis; sic terra suum, sic astra reposcunt.
Fu. Credulitas vulgata quidem; nos certa probamus.
Ful. Fusca, locis imis habitas; nos summa tenemus,
Et celi terreque situm speculamur ab alto.
Ni. Ambages veteres et inenodabile verum
       Mittite, et integram venturis tradite litem.
       Fulgida, quin potius (Musas nam noscis agrestes)
       Dic titulum busto, relegat quem serior etas.