Montis Alti oppidum ab eo obsideretur, Robertus interim de
Grantimania se ei presentans rogitabat eum uti ei iam ad sua
redeundi licentiam largiretur. At ille: "Quare, inquit, hoc flagitas?"
Cui ille respondit: "Ideo recedere quero, quoniam
inedia constrictus, exercitus huius laborem ultra perferre non
valeo. Nam feudum quod videor habere, modicum quidem
valde est, nec ad sustinendum diu militare sufficit exercitium.
Sciatur itaque, quoniam si illud non michi modo adauctum
fuerit, ipsum militare opus non amplius tibi serviens exerciturus
ero, sed trans Alpes, ad terram consanguineorum meorum pergam;
quo quidem sine inopia ero mansurus". Cui dux: "Noli,
inquit, precor, rem hanc agere, sed parumper attendere, quo
usque universa mihi subiciatur Apulia; sicque postmodum quod
queris tibi procul dubio adimplendum erit". At ille, videns differri
quod petebatur, mox more suo, ira succensus, ait: "Si nunc
quod peto non dabitur, iam ultra a te michi illud dari non
prestolabor, nec etiam que nunc a me tenetur terram, eo quod
modica sit, a modo tenere cupiam ". Cumque hec et hiis similia
effatus ei se absentasset, protinus sine ipsius nutu, male consultus,
ab hoste dicessit. Quodquidem duci quantum displicuerit, in
sequentibus aperietur.
18
Capto itaque Monte Alto, Rubeam prefati Tancredi urbem
invasurus properat. Qua devicta, Alexander Comes, Tancredus,
|
|