XXVI.
Cuiuslibet ecclesiastici ad dominum papam pro [pe]n[i]t[enti].
REUerendo patri et plurimum metuendo domino Eug(enio) Dei gratia totius ecclesie summo pontifici Ier(onimus) Aretine ecclesie episcopus licet indignus debitam semper reuerentiam. Quoniam summe pietatis patrem presentium latorem, M. nomine, nostre ecclesie filium ad misericordiam uestram summa cum fiducia mittere nullatenus dubitamus. Qui siquidem post multorum peccatorum excessus quandam ecclesiam cum libris et suis omnibus ornamentis suadente diabolo combussit et sacerdotem in eadem domo diuina officia celebrantem grauiter uulnerare presumpsit. Quia igitur illis, qui uiolentas manus in clericos illicere nullatenus pertimescunt, penitentiam imponere sine mandato uestro non possumus nec debemus, ut uestro se conspectui presentaret et mandatis uestris obtemperaret canonica censura coegimus. Sanctitatem itaque uestram plurimum deprecamus, quatinus, postquam supplex ad penitentiam rediit cor contritum et satisfacere que sibi iniunxeritis, effectui mancipare congaudeat.
XXVII.
Cuiuslibet ecclesiastici prelati ad inferiorem.
QUOtiens fratres nostros episcopos ea sequi cognoscimus que iusticie et rationis ordini nullatenus contrarie, sed modis omnibus consentire noscuntur totiens animus noster exultat et magno mentis affectu gaudemus. Quod latorem presentium M., quem multa crimina diabolo suadente commisisse
|
|