Petrus de Vinea: Epistolarum libri VI

Pag 461

Tomus I


magistrum Petrum de Vineis cunctis peperit
clariorem. Nec sine merito sic ipsum sua liberalitate
dotavit, cum virtutum congeriem,
personarum varietas saepe confunderet, sententiarum
erraret autoritas, et jura prompta
solvere, buccis lacerata domesticis, ordinarium
judicem non haberet. Multum etenim
ut requiem quaereret sapientia felicis ingenium,
et in gyro coeli, et abyssi profundo
circumquaque vagaverat; sed in hoc demum
sua fixit tentoria, in hoc sui motus circuitum
limitavit; cum quo factum cor unum, et anima
una; in eo ferrum de terra transtulit, et lapidem
calore resolvit, ut quicquid esset terrena
grossities, in doctrinae substantiam verteretur.
Per cujus namque virtutis instinctum
justitia mortificata resurgeret et eclipsati
juris qualitas suae discretionis industria supplementa
sentiret? qui velut novus legifer
Moyses de monte Synai, legum copiam concessam
sibi coelitus hominibus reportavit; ut
quorum noxius appetitus per lustra devia oberrarat
ad industriae fabricam, qua imposita
quaelibet diriguntur, ejus luce praevia dirigatur.
Hic est siquidem alter Joseph, cui tanquam
fideli interpreti, ejus studio magnus
ubique Caesar [de cujus potentia sol et luna
mirantur] circularis orbis regna gubernanda
commisit; qui tanquam Imperii claviger
claudit, et nemo aperit, et nemo claudit:
cujus eloquentiae tuba dulcisonans, orationis

Torna all'inizio