spirans Auster decus florum seu foliorum meis decussit arbusculi
Aquilo nubes universas fugavit; in thesauro meo quantulocumque
nondum deitate custode potuit Vulcanus crassari.
III. DE MUTATIONE VERBI IN PRESENS PARTICIPIUM.
Quando plura verba coherentia sunt eiusdem personę, que
mutatio est facienda? Alterum eorum vertendum in nominativum
participii. Quomodo? Ut: "cum proficiscerer domum, obviavi
amico", proficiscens domum obviavi amico.
2. Quando reconversio in nominativum per genitivum casum
fit, q(uę) m(utatio) e(st) f(acienda)? Nominativus est vertendus
in genitivum sui, et verbum in genitivum participii. Quomodo?
"Iohannes ægrotat et tu non misereris eius", Iohannis ægrotantis
tu non misereris.
Quando reconversio fit in nominativum per dativum, q(ue)
m(utatio) e(st) f(acienda)? Nominativus est vertendus in dativum
sui, et verbum in dativum participii. Quomodo? Ut: "Iohannes
ægrotat et tu non subvenis ei", Iohanni ęgrotanti tu non subvenis.
/*
Quando fit reconversio in nominativum per accusativum,
q(ue) m(utatio) e(st) f(acienda)? Nominativus est vertendus
in accusativum sui, et verbum in accusativum participii. Quomodo?
Ut: "Iohannes egrotat et tu non adiuvas eum", Iohannem ęgrotantem
tu non adiuvas.
Quando fit reconversio in nominativum per ablativum, q(ue)
m(utatio) e(st) f(acienda)? Nominativus est vertendus in ablativum
sui, et verbum in ablativum participii. Quomodo? Ut:
"Iohannes ęgrotat et tu nullam curam habes de eo", tu de Iohanne
ęgrotante nullam curam habes.
3. Quando fit reconversio in genitivum per nominativum,
q(ue) m(utatio) e(st) f(acienda)? Sequens verbum est vertendum
in genitivum participii. Quomodo? Ut: "ego misereor Iohannis
et is me non amat", ego misereor Iohannis me non amantis.
Quando reconversio fit in dativum per nominativum, q(ue)
m(utatio) e(st) f(acienda)? Sequens verbum est vertendum in dativum
participii. Quomodo? Ut: "ego misereor Iohanni et is me
non amat", ego misereor Iohanni me non amanti.
|
|