eum inquirerent et constrictum catenis suo conspectui presentarent.
Quod cum audissent Christiani, timentes amittere seruum Dei,
uenerunt ad eum et aierunt ei: «Serue Dei, salua animam tuam
hoc tempore, et pro salute fidelium te reserua». Cumque sanctus
magis fateretur se pro Christo uelle pati, quam furorem uitare inimici,
uim facientes ei fratres, duxerunt eum usque Nequinam, de
celestibus loquentes semper.
Tunc Valentinus, episcopus Tyriae, quae hodie Interamnis
uocatur, ut audiuit famam beati Proculi, uenit ad eum et secum
duxit ad episcopatum, et licet se clamaret indignum, tandem beato
episcopo acquieuit, ut sacerdotii gradum reciperet. Quo suscepto,
dum sacrificaret quadam die hostiam immaculatam Deo, assistente
ei Valentino episcopo, ecce angelus Domini ueniens tulit calicem,
ac uidentibus omnibus, qui aderant, deportauit in aëra, et post spatium
duarum horarum rediens, super altare posuit, dicens beato uiro:
«Dominus benedixit, tu liba eum». Quo facto, magnas Deo
Valentinus episcopus cum uniuersis, qui aderant, gratias retulit, qui
magnificat seruos suos. Sed et in die Resurrectionis, hora Missarum,
angelos audiuit in celo gloriose cantantes, ac ab eis accepit
horam Domino sacrificandi hostiam laudis illibatam.
Tunc pagani, uidentes Christi cultum per beatum Proculum
ampliari, miserunt speculatores, ac in prefatam Tyriam uenientes,
perquirentes beatum Proculum, inuenerunt eum, cum sancto Valentino
episcopo et cum multis aliis Christianis orantem. Quos
comprehendentes perduxerunt ad Adrianum, prefectum ciuitatis
Nequinae, qui sanctos interrogat, utrum serui an ingenui essent.
22 Cui ait beatus Proculus: «Serui sumus domini nostri Iesu Christi,
qui reformabit corpus humilitatis nostrae, configuratum corpori
claritatis suae. Prefectus dixit: «Iuro per deos, quod si non sacrificaueris
diis, diuersis penis te interficiam, et non liberabit te Deus
tuus, quem Iudei crucifixerunt!». Respondit sanctus Proculus:
«Miser, dii tui, quos colis, nec aliis prosunt nec sibi, sed in inferno
detinentur, igne perpetuo cruciandi!». Tunc prefectus iussit eum
|
|