Posset autem convenienter distinctio fieri inter subiectum
et materiam scientie dicendo quod ipsum vel ipsa potest accipi
materialiter vel formaliter. Non enim est inconveniens quod materia
dicatur accipi formaliter, quia et forma accipitur materialiter,
puta superficies que est quedam forma accidentalis
accipitur materialiter quando comparatur ad colorem, qui quidem
est in superficie sicut in materia in qua. Sicut substantia
accipitur accidentaliter sicut se habet vestimentum respectu
corporis vestiti, et accidens substantialiter ut color respectu
albedinis. Et ideo ad maiorem evidentiam dicendorum, videndum
est quid proprie significetur nomine subiecti et quot modis
accipiatur.
Dicendum ergo quod subiectum, quamvis et adiective et
substantive accipi possit, tamen quomodocumque accipiatur
- quia etiam in scientia potest accipi adiective, puta quando
dicitur genus subiectum, licet ibi possit esse constructio appositiva -
de primo et proprio suo significato gramatice loquendo
idem sonat quod ‘subtus iactum’. Unde sic dividitur
contra ‘super iactum’. Sed per attributionem ad istum primum
significatum, subiectum accipitur multis modis etiam ab ipsis
philosophis. Et ad presens possumus dicere quod accipitur octo
vel novem modis.
Uno modo accipitur subiectum in situ, et sic subiectum dividitur
contra ‘super positum’, iuxta illud Levit. 1[,7.8] « Subicient
|
|