«Ad vos in proximo veniam, Deo dante, amaturus omnia
que videro vos amare», vel «facturus omnia que de vestra fuerint
voluntate», vel «dicturus que vobis erunt commodo et honori»,
vel «pariturus vestris litteris et mandatis». Et eodem
modo ad alios casus procedes: et incipere poteris in plurali,
distinctiones in omnibus casibus participii terminando, solo
vocativo excepto, ut in nomine superius continetur.
CLXXV.
De principiis a pronomine per omnes casus.
«Ego senper fui vester et esse volo cunctis temporibus
vite mee». Genitivus: «Mei dignemini recordari, qui semper
extiti vestris servitiis mancipatus». Dativus: «Mihi vestre
gratie salutaris grata subsidia porrigatis, qui semper cupio in
vestrorum fidelium numero conputari». Accusativus: «Me
vestrum clericum et fidelem habere dignemini commendatum,
qui sub vestre protectionis umbra senper gestio respirare».
«Ablativus: «Me, vestro subdito, recedente, cuncta fuerunt
nobis prospera et iocunda». In plurali: nominativus «Nos,
ut devoti filii Sancte Romane ecclesie matris nostre, ipsius
adimplere mandata cupimus reverenter». Genitivus: «Nostri
dignemini misereri, qui non iudicium, sed indulgentiam postulamus,
illam in vobis esse misericordiam ostendentes quam
docetis alios imitari». Dativus: «Nobis subventionem vestram
negatis et subtrahitis gratiam salutarem, illis vestre largitatis
munera conferentes qui vobis rebelles et contrarii perstiterunt».
Accusativus: «Nos sub umbra alarum vestrarum
pie dignemini defensare, ut qui de vestra protectione confidimus,
hostilitatis arma nullius pavescere valeamus». Ablativus:
«A nobis in vanum consilia postulatis, cum non secundum
ea sed pro vestre volumtatis arbitrio singula terminetis».
|
|