In se conpressum declini labitur orbe.
Pugna sub ancipiti fato conmittitur atrox.
Ensibus in faciem exactis revocatur ad arcem
Valli turba fugax, viceversa mittit in hostes
Spicula propulsos, Desii diffunditur oris
Ulterius, fumo civilis sanguinis exul
Mucro madet. Foditur primo certamine Rector
Metropolis, clarusque cadit victoribus obstans
Civis magnanima dudum virtute rebellis,
Milicie generisque fuit decoratus honore
Hic quoque, litigera princeps et in urbe secundus.
Milite cinguntur proscripto menia, valvas
Fregit Cumane plebis violenta securis,
Que Desii vicis dispergitur ense cruento.
Hic cadit, ille pedes tremulos ad vincula tendit,
Hicque fugam querit frustra, conclusus in arto,
Nam vetuere fores obstruse robore firmo.
Consilio periere suo dum menia claudunt
Cives, dum vallum nullo violabile firmant
Ingenio, fit opus proprium sic carcer eorum.
Sepe sagax in cede sua prudentia fiet
Infelix hominis, quociens delusa perire
Actores facit ipsa suos, traditque ruine.
Scrutatur latebras quisquis, solaque salute
Contentus, iacit arma pavens, fortuna ruina
Involvit varia cives. Pretorius inde
Plebis apex capitur, dominus qui primus in Urbe
Extitit, ingenue quem stirpis gloria fecit
Conspicuum. Ceno sedet hic. Antistes amice
|
|