Res rata, quam loquimur, quidam presentat Yberus
Piscem, qui nato Cesare dignus erat.
Quem puer accipiens, bene dispensante magistro,
Dividit.
Pisce tripartito, gemina sibi parte retenta,
Quod superest, patri mittit abinde puer,
Maxima venture signans presagia vite:
Quod sibi detinuit, vesper et ortus erit!
Tercia pars, que missa fuit, designat, in armis
Tercia pars mundi quod sit habenda patri.
Vive, puer, decus Ytalie, nova temporis etas,
Qui geminos gemina merce reducis avos.
Vive, iubar solis, sol regnaturus in evum,
Qui potes a cunis luce iuvare diem.
Vive, Iovis proles, Romani nominis heres,
Inmo reformator orbis et inperii.
Vive, patris specimen, felicis gloria matris,
Nasceris in plenos fertilitate dies.
Vive, puer felix, felix genitura parentum,
Dulcis amor superis, inclite, vive, puer.
In media sine nube die tibi panditur Yris,
Omnitenens medio sol stetit orbe suo.
Unde venit Titan et nox ubi sidera condit,
Ex Yri metas sol videt esse tuas.
Vive, puer, dum vesper erit, dum Lucifer ardet:
Nunquam seu nusquam vespere dignus eris.
Vive, puer, dum litus agit, dum nubila ventus,
Ut videas natis secula plena tuis.
Vive, patris virtus, dulcissima matris ymago,
Vive diu, dum sol lucet et astra micant.
Vive diu, Iovis et superum pulcherrime princeps,
Vive diu, proavus factus ad astra voles.
***