Suspirans inquit; placuit servatus Averno
Dulcis amor: tantum nullis inviderat umbris
Nusquam adeo cari meminit deserta mariti
Nequicquam; namque ille, senex moriturus et
Lassandus vite venturus ad ultima, longe est
Heroumque greges diversaque claustra tenebit
Postquam Fama fere volitans prenuntia mortis
In vulgus effusa ruit, tunc una per omnes
It pietas: tote lacrimis maduere cohortes
Hunc sors regine, movet hunc iniuria regis
Qui scelera accumulans maiori crimine crimen
Diluit; hunc ingens duro constantia leto
Feminea et nulli non admiranda virorum
Scipio permetuens iuvenis ne forsitan ardens
Nunc etiam gemini sceleris sibi conscius, in se
Consulat asperius quicquam, pro tempore blandis
Mitigat alloquiis castigatumque modeste
Temperat et curis cupit exonerare malignis.
Proxima sic dubii medicus discrimina morbi
Agnoscens, egrum placido sermone moratur
Ac monet et proprii immemorem velit esse pericli
Altera nox fessum curis vigilemque sopore
Reddidit aurore. Iam Lucifer astra premebat
Candida iamque dies pelago veniebat ab Indo
Iam volucrum dulces ullo sine fine querele