ipse noscitur diabolus amare. Inde Paulus ait: Susurrones deo odibiles;
et iterum in Proverbiis Salomonis: Sex sunt, que odit dominus, et
septimum detestatur anima eius: oculos sublimes, linguam mendacem, manus
effundentes innoxium sanguinem, cor machinans cogitationes pessimas, pedes
veloces ad currendum malum, proferentem mendacia testem[ falsum,
et eum, qui seminat inter fratres discordias. Hinc est, quod cum apostata
proprium nomen antiqui hostis sit, susurro sicut in seminatione discordie
diaboli heres est, ita eius et in nomine apostasie equivocus repperitur.
De apostata etenim angelo scriptum est, cum bonis seminibus zizania
fuissent iniecta: Inimicus homo hoc fecit. Et de susurrone clamant
Proverbia: Homo apostata, vir inutilis, in omni tempore iurgia seminat.
Remedium
autem contra hoc malum illud erit potissimum, si a societate
fratrum zizaniator huiusmodi maturius excludatur. Cum enim defecerint
ligna, inquit Salomon, extinguitur ignis, et susurrone detracto iurgia
conquiescunt. Quantum vero supplicium talibus prestruatur, tenui quidem
verbo, sed gravi sententia idem sapiens explanavit, cum protulit: Semper
iurgia querit malus, angelus autem crudelis mittetur contra eum.
XXX. Qualiter pax presentis ecclesie perfecta non sit.
Per ea, que in continenti capitulo decursa sunt, ecce videre vacat, quenam
illa sint, quibus et generalis ecclesie et particularis in Christo societatis
consueverit prophanari concordia. Cum igitur ecclesiastice pacis tranquillitas
tantis infestationibus perturbetur, licet < ad> comparationem pacis
Babilonice quodammodo beata sit, absoluta tamen gratia nec beata est nec
perfecta, circa quam tot laquei expansi sunt, tot obiecta sunt scandala, tot
insidie, tot calumpnie oblatrantes, sicut vulgatum est in Proverbiis, quia
in medium laqueorum ingredieris et super dolentium arma ambulabis, et
|
|