Montane fuit urbis opus, cui gratia digna
Est reddenda magis, Comitis que fedus inivit.
Regis et in faciem commissa protervia tanti
Obsequium vacuat, dum sic contempnitur eius
Nuncius, enormis dum sic presumitur ausus,
Dum sic baccantur, dum sic discerpitur ordo
Iuris: non illos retrahit reverentia regis,
Aut amor, aut virtus, seu regia magna potestas.
Non parvam maculam Sicula erexere corona
Que nota est cunctis et vix delebilis ullo
Tempore, dum titulus regalis foverit illos.
O Patres, urbi citius succurrite vestre.
Non patet auxilium, pressure fluctus inundat,
Turbo furit validus, laxatur rima carine.
Pars inmersa ratis periit, nutatque superstes
Tempestate gravi casum concussa minatur.
Peniteat sevos scelerum, tam perfida facta
Eventus solet iste sequi.
XIII.
|
|