Guido Faba: Ars dictaminis

374


Divitie addunt amicos plurimos: a paupere autem et ii
quos habuerit separantur.
Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona
tribuentis.
Qui diligit epulas in egestate erit; et qui amat vinum
et pinguia, non ditabitur.
Melius est nomen bonum quam divitie multe: super
argentum et aurum gratia bona.
Nubes et ventus et pluvie non sequentes, vir gloriosus
promissa non complens.
Patientia lenietur princepes, et lingua mollis confringet
duritiam.
Aqua frigida anime sitienti, et nuntius bonus de terra
longinqua.
Flagellum equo et camus asino et virga in dorso
imprudentum.
Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi efficiaris
similis.
Cum defecerint ligna extinguetur ignis; et susurrone
subtracto iurgia conquiescent.
Laudet te alienus, et non os tuum: extraneus et non
labia tua.
Melior est manifesta correctio, quam amor absconsus.
Meliora sunt vulnera diligentis quem fraudulenta odientis
oscula.
Melior est vicinus iuxta, quam frater procul.
Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt et
reservat in posterum.
Qui delicate nutrit a pueritia servum suum, postea illum
sentiet contumacem.

Torna all'inizio