Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, II

Pag 224


finis habet: de unu latu terra Liuprandi; aliud latu terra
suprascripti Ursi Pennampede; unum capud terra Dunoli; aliud capud
terra Leoni clerici; habet per singula latera passus triginta, et per
singula capita passus quattuordecim. quinquagesima prima pecia
dicitur ad Cirasa: de unu latu terra Domini Salvatoris; aliud latu
terra Iohanni Neapolitani; unum capud tenet in terra suprascripti
Ursi; uliud capud tenit in suprascripta terra de Agimundo; habet
per singula latera passus quadraginta et unum, et per singula capita
passus octo. quinquagesima secunda pecia, ibique: de unu latu et unu
capu tenit in terra de Neapolitanis: aliud latu in suprascripta terra de
Agimundo; aliud capud in via; habet per singula latera passus viginti,
et per singula capita passus octo. quinquagesima tercia pecia, ad
Limite: de unu latu terra de homines de Ferrunianu Pittalum; aliud
latu terra supradicti Ursi; unum capud tenit in via publica; aliud
capu tenet terra de homines de Ferrunianu Maiore; habet per singula
latera passus nonaginta et octo, et per singula capita passus decem
et novem. quinquagesima quarta pecia, ibique; de unu latu terra
Petri Bonischi; aliud latu terra Leoni Arniperti; amba capita tenit
in terra de homines Sancte Marie; habet per singula latera passus
nonaginta et quattuor, et per singula capita passus quindecim. quinquagesima
quinta pecia, habet finis: de unu latu terra de homines
de Apranu; aliud latu terra de filii Andari; unum capud tenet in
via; aliud capud in supradicta terra de Ciuttolo; habet per singula
latera passus viginti et sex, et per singula capita passus decem
et octo. quinquagesima sexta pecia: de unu latu terra Sparani;
aliud latu terra Barusi; unu capud in limite; aliud capud in terra
Landolfi, et de fratribus eius; habet per singula latera passus nonaginta
et septem, et per singula capita passus triginta et octo.
Igitur et pro nostra anima offeruimus in prefato monasterio
medietatem de sexaginta et una pecia de terrae nostre, que habemus
in ipsis finibus Liburie: una pecia dicitur in Scorupitu, finis habet:
de unu latu terra de filii Sparani, et Carrocci et terra de filii Landenolfi,

Torna all'inizio