CAP. II.—1. LANFR. Nam ipsi scitis . Ipsi annuntiant
quod verum est; vos enim scitis qualem
introitum. Vel alia ratio, cur ei non sit necesse loqui.
Vel, eripuit nos ab ira ventura, nam ipsi
scitis introitum nostrum, quanta in eo passi
sumus.
2. AMBROS. Quia non inanis fuit . Scitis, inquit,
quoniam non absolute neque fortuitu ad vos venimus,
sed passi multa.
3. LANFR. Non quasi hominibus placentes . Placere
et in bono, et in malo invenitur, sed de quo placendi
mihi hic locus sit, subjungit: In sermone
adulationis . Adulari enim in malo semper
invenitur.
4. AMBROS. Nec quaerentes . Cautissime posuit,
non quaerentes ; hoc est non hoc auspicantes, nec
hanc habentes actus nostri intentionem.
|
|