privata vita inlustris, ut qui a Claudio in Germaniam et deinde
in Brittaniam missus tricies et bis cum hoste conflixerit, duas
validissimas gentes, viginti oppida, insulam Vectam Brittaniae
proximam imperio Romano adiecerit. Romae se in imperio
moderatissime gessit. pecuniae tantum avidior fuit ita, ut eam
nullis iniuste auferret. quam cum omni diligentiae provisione
colligeret, tamen studiosissime largiebatur, praecipue indigentibus.
nec facile ante eum cuiusquam principis vel maior est liberalitas
conperta vel iustior. placidissimae lenitatis, ut qui maiestatis
quoque contra se reos non facile punierit ultra exilii
poenam. sub hoc Iudaea Romano accessit imperio et Hierosolyma,
quae fuit urbs nobilissima Palestinae. Achaiam Lyciam
Rhodum Byzantium Samum, quae liberae ante id tempus fuerant,
item Thrachiam Ciliciam Commaginem, quae sub regibus
amicis egerant, in provinciarum formam redegit.
Offensarum et inimicitiarum inmemor fuit, convicia a causidicis
et philosophis in se dicta leviter tulit, diligens tamen
coercitor disciplinae militaris. hic cum filio Tito de Hierosolymis
triumphavit. per haec cum senatui populo, postremo
cunctis amabilis ac iocundus esset, profluvio ventris extinctus
est in villa propria circa Sabinos annum agens aetatis sexagesimum
nonum, imperii nonum et diem septimum atque inter
divos relatus est. genituram filiorum ita cognitam habuit, ut
cum multae contra eum coniurationes fierent, quas patefactas
ingenti dissimulatione contempsit, in senatu dixit aut filios sibi
successuros aut neminem.
huic Titus filius successit, qui et ipse Vespasianus est
dictus, vir omnium viriutum genere mirabilis adeo, ut amor et
deliciae humani generis diceretur, facundissimus, bellicosissimus,
moderatissimus. causas Latine egit, poemata et tragoedias Graece
conposuit. in oppugnatione Hierosolymorum sub patre militans
duodecim propugnatores duodecim sagittarum ictibus confixit.
Romae tantae civilitatis in imperio fuit, ut nullum omnino
puniret, convictos adversum se coniurationis dimisit et in eadem
familiaritate quam antea habuerit. facilitatis et liberalitatis tantae
fuit, ut cum nulli quicquam negaret et ab amicis reprehenderetur,
responderit nullum tristem debere ab imperatore discedere,
praeterea cum quadam die in cena recordatus fuisset nulli se
|
|