in illa re in qua ipse infirmus sit, id est, in carne;
potest intelligi in illo , id est, in praedicatione.
9. AMBROS. Vos quod bonum est . Orat ut his bene
agentibus, dum non auderent corripere, ut humiliati,
vel reprobi appareant; probati autem a Deo
videntur, dum judicant peccatores auctoritate concessa.
Si ergo quos judicent non sint, cessante in
his auctoritate, quasi reprobi videntur.
10. LANFR. Nos autem ut reprobi . Quasi diceret:
Nos patienter portamus, si in conscientiis vestris
reprobi sumus tantum, ut vos id quod bonum est
faciatis.
11. AMBROS. Non enim possumus . Hoc dicit, quia
potestas non est data contra veritatem, ut arguant
bene viventes; sed pro veritate, ut vindicent in eum,
qui inimicus est legis.
12. LANFR. Non enim possumus aliquid . Reprobi
volumus esse vobis benefacientibus; non enim volumus
esse probi, potentes adversus veritatem, id
est, contra benefacientes. Vel ita: Non enim possumus
aliquid adversus veritatem , id est, non reprehendimus,
nec damnamus in his qui veri sunt, id
est, qui bene faciunt, et reprehensibiles sunt.
13. Adversus veritatem . Contra justitiam, id est,
veritatem, mando [ f ., quando] posset si illis bona
facientibus, orationibus proficeret, ut in conscientiis
eorum probus appareret. Non justum est, nec
placet Deo, ut homo sanctus apparere quaerat, nisi
propter id tantum, ut videntes bonum exemplum
accipiant.
14. Gaudemus enim . Alia ratio cur nolit apparere
probatus.
15. AMBROS. Gaudemus enim . Hoc est infirmari,
non exercere potestatem. Hos autem optat fortes
esse, ut bene viventes, vitia vincant; et prohibeant
a se vindictam aut correptionem.
|
|