Gotifredus Viterbiensis: Gesta Friderici

Pag 320


Annuit egregiis procerurm sententia fatis;
Cesar ut aecclesiis reddat sua iura beatis,
Vadit ab Ytalia copia multa satis.
Obtima nostrorum confinia sunt dominorum;
Flumine regnorum stat terminus aptus eorum,
Qua sedet amborum fertilitate forum.
Concilii loca Sauna dedit; locus ipse Laona,
Quo veniunt proceres quos continet aurea Roma;
Clerus ad hec properat papaque mente bona.
Cesaris aula fuit sublimibus alta columpnis,
Qua sedet innumeris solio stipatus alumpnis;
Inclita pars vatum stringit utrumque latus.
Rex ibi Danus erat, prebens ingentia dona;
Poscit ut inponat cesar sibi rite coronam.
Diva manus donat; laudibus aula tonat.
Rex sedet in terra, modica constante caterva.
Litus aque servat; solium facit arbor et herba.
Maxima ponpa sui non ibi tota fuit.
Solvere promissum cesar sine fraude paratus,
Urget ut alterutrum iudex bonus instituatur;
Set rex pollicitis defuit ille suis.
Pactio regis erat iurandi nexa catena:
Qui modo iudicium fugiat, ferat ordine penam;
Qui reus obses erit, pena feratur ei.
Fraus erat in patulo; cesar promissa requirit.
Rex promissa negans, pacti violator abivit.
Restat, ut obsidibus pena petatur ibi.
Henricus comes obses erat sociique potentes
Cesaris ad libitum remanent, promissa tenentes.
Federe quippe reos causa coartat eos.
Obses ait: Rex noster abit, nobisque relictis,
Inminet a scriptis persolvere debita dictis;
Cesaris in manibus sorte ferente sumus.
Corpora cum rebus cesar tibi subiciemus,
Quicquid erat proprium, per te quasi feuda tenemus.
Si pars nostra luit, regia culpa fuit.

Hec ubi dicta placent, procerum plaudente senatu,
Laus datur obsidibus, nullo remanente reatu.
Sponsio iuratur; gratia plena datur.
25. Imperator a colloquio regis Francorum rediens, transit in Ytaliam, dividens exercitum in
duas partes, quarum unam ducit versus Apuliam per marchiam Anchonitanam, alteram mittit
Romam per archiepiscopos Magontinum et Coloniensem, et tunc facta esta magna strages
Romanorum in monte de Porcu.

Nunc tuba magna sonat, parva trepidante Laona.
Teutona signa volant; procedit abinde corona
Et redit ad propria Renica rura bona.

Torna all'inizio