qui supra Adelmundus iudex. † Ego qui supra Madelfrid. † Ego
qui supra Dauferi comes.
DlFFINICIO IUDICATUS DE ECCLESIA SANCTI VlNCENCII IN LECTO,
TERRITORIO PlNNENSI.
IN Dei nomine. Noticia iudicatum qualiter pro futuris temporibus
memoria recordandi, qualiter actum est in Balba, in primo Campo,
in placito: ibique residebat Atto comes, et Oderisius comes, et Helmepertus
episcopus, missus domini Ugonis dux, et marchio, pro
singulorum hominum iusticia faciendum vel deliberandum intencione;
et ibi cum eis residebat Obbertus episcopus de Re[a]te, et
Monoaldus comes de Spoleti, et Felice, et Iohannes iudices; et Benedictus,
et Giso iudices de Pinne; et Giso filius quoddam Gisoni,
et Bocco, et Albericus filius quondam Transarici, et Ylperinus, et
Otto, et Guido et Farolfus, et Sanso filius quondam Remedii, vel
reliqui plures circumastantibus et residentibus. in istorum omnium
presencia sic venit domnus Roffridus, abbas de monasterio beati
Sancti Vincencii, quod situm est in partibus Samnie, super fluvium
Vulturnum, una cum Giso advocatore suo, et dicebat: “quia Sanson,
“filius quondam Remedii, tulit mihi ipsa ecclesia Sancti Vincencii,
“que est in Pinne, in Lectu Sancti Vincencii, super rivum Candidi”.
tum suprascripti comitibus, et suprascripti episcopis, et
predicti iudices, dum taliter viderunt et audierunt suprascripti Roffridus
abbas et Giso advocatorem suum, et dicentes recte eorum
comparuit esse: ita et reinvestierunt suprascriptus Rofferidus abbas
de ipsa ecclesia Sancti Vincencii, et de ipse rebus, que ad ipsam
|
|