Iohannes Diaconus: Istoria Veneticorum

Pag 210


constitutum ad sue virtutis provectum acriter perculit. Eodem itaque tempore stella cometis, cuius indicium humanum semper pronunciat flagicium, in meridiano climate apparens, quam maxima per omnes Italiae seu Veneciae fines pestilentia subsecuta est. In qua utriusque sexus humane conditionis nonnulli inopinata morte ceciderunt, inter quos domna Maria greca ductrix nec non Iohannes egregius vir suus, sedecim dierum numero in sancti Zacharie monasterio, pro dolor, uno clauduntur mausoleo.
[76.] De quorum funere non modo mesti genitores vel fraterna societas deplorabant, verum omnis patria lacrimis et dolore tabescebat. Fuerunt namque omni probitate in tantum famosi ut Deo et hominibus ambo boni complacerent; sex annorum spacio tantum sub patris regimine Veneciae prefuit populo. Sed ut tantis meroris quoddam presidium adesset consolationis, pari consensu Venetici interpellantes, domni Petri principis alterum natum, scilicet Ottonem, regalem puerum, ducatus dignitate sublimavere. Qui quamquam terrena ętate quattuordecim annorum flore vegaetaret, tamen adeo ingenii facundia vigebat quoad altero fratre non probitate sed aetate diceretur secundus.
[77.] Preterea Petrus dux omnibus suis liberis paternum munus impertiri voluit, ita ut testamentario iure quisque suas acciperet porciones. Nomina quorum ut rite recordor exprimere libet. Illorum primus herile sortitus est nomen qui forma et viribus bene respondebat suis natalibus. Secundus nominatur Ursus; iste sic officium gerens clericatus quo haud inmerito queat dici clericorum decus. Tercius est ordine Otto, predictus puerulus, patris qui constat dignitate equivocus. Quartus nominatur Vitalis; hic ingenii strenuitate ecclesiasticam adeptus est sortem. Quintus estat vocabulo Heinricus, species cuius puerilis ceu iubar micat solis. Quattuor quoque filiae eidem opimo manebat patri; quarum primam, Hicelam nomine, Stephano Sclavorum regis filio, de quo antea predixi, in coniugio honorifice sociavit; reliquas vero tres in monasterio Deo omnipotenti mancipavit.
His itaque bene compositis, Mariae generose suae uxoris thorum sequestratum habere deimceps decrevit, ea videlicet ratione, quo nullum divorcium foret

Torna all'inizio