sicque depincta[m], admiratus est. Rex Danchus interogat
sapienter sic, sicut facere debet, qua de causa sibi placebat
venire ed eum.
Rex Gallatianus respondit: " Venio sicut rex ut videam
et audiam si est verum, sicut homo dicit, quod sapiens homo
es et artem unam scis qua sapientiores estis, scilicet quod
facitis unam avem capere aliam, unde ego volo esse vester
discipulus. "
Qui cum audivit, risit et ait: " Placet michi quod sis
meus discipulus. Veni cras mecum, et videbis quid facient
aves mee. "
In sequenti die rex Gallatianus ivit in campum, et
quando vidit volare aves, placuit sibi valde dictum et plus
placuit factum. Et dixit quod verum erat quod audierat,
et cepit multum hobedire ei. Et quando venit in mane,
cepit interogare quid placeret.
Respondit rex: "Quicquid tibi placet. "
Dixit Gallatianus: " Ego volo licentiare omnes homines
qui venerunt mecum, et ego volo manere tuus discipulus. "
Respondit rex Danchus: " Ego non [sum] dignus ut sis
meus discipulus, sed si habes voluntatem adiscendi et habes
aliquem filium, mitte eum ad me, et amore tui doceam eum
omnia que sciero et que excogitare potero."
|
|