visitationis sue, et timuit de morte; et ait ad eos qui erant
ante ipsum: Quare rex ostendit malum vultum et dolet et est
contristatus? Nunquid est aliquid noui, propter quod congregauit
nos omnes tam cito ante ipsum? Et respondens,
mater leonis ait contra Dimnam dicens: Quicquid vides de
passione leonis eiusque tristicia, non est aliud nisi quia reliquit
te viuum vsque hodie, ex quo temptasti te facere proximum
regi, referens ei verba subuersionis, et induxisti eum
tuis mendaciis et seductionibus, vt interficeret Senesbam. Et
respondens, Dimna ait: Non video aliud que dixerunt sapientes
nisi vera esse, cum dicant: Quicumque laborat benefacere,
post tristiciam et malum est sibi valde propinquum.
Sed absit quod hoc exemplum tangat regem, nec socios eius!
quoniam dictum est: Quicumque adheret malis, quamuis
non exerceat opera eorum, a malis eorum non euadet, quamuis
caueat sibi multum. Non est in mundo qui retribuat
bonum pro bono nisi Deus solus. Quicumque vero preter
eum sunt, non sic faciunt; nec aliquem inuenio qui dignus
sit rectitudine, sicut regem. Et propter hoc videmus turbas
religionum et Deum colentium in montibus et locis desertis
habitantes, et omnem conuersationem et statum relinquentes.
Nec miscentur cum eis propter ipsorum nequiciam,
sed faciunt omnia magis ad honorem Dei quam ad
aliquod huius seculi. Dilectio vere mea que fuit erga regem
semper, et bonum consilium quod ei consului, et caui et
preseruaui ipsum ab eo qui contra ipsum insurgere intendebat,
et iusticia cogitationum mearum induxit me in hanc
tribulationem, et quia manifestabam ei quecumque de aliquo
contrario suspectum habebam, et reuelata fuit illa proditio aduersus
|
|