n. 59
Provideat circumspectio vestra ne in canonem amicitiae
incidatis vel potius incideritis, quo cavetur ne transeant
mentes dilectorum cum loco, ne quaevis oblivio facie
coeli mutata subrepat. Diu quidem et multum praeter
amoris morem siluistis ad patrem et calamus vester tacuit
ad amicum, ubi de vobis ipsis nihil certum misistis
nec saltem sollicitastis eum ad odorem verae dilectionis
recreare quo grata consuetudine pasceretur. Sed
forte ad hoc vel defectum allegabitis vel incusabitis
negligentiam nunciorum. Certe si controversia sub judice
verteretur, de jure elideretur utrumque; sed cum
haec et alia terminanda in utriusque praesentia suspendamus,
ecce ut plena omnia sciatis de nobis, accincti
sumus venire ad curiam, et ut apertius intelligatis, venimus
proposito irrevocabili et voluntate firmissima jam
tenentes pedes ad iter. Ut de hoc vester animus non vacillet,
ecce praemittimus effigiem nostram et non dubiae
|
|