XXXII. [Subcellarium] - Est subcellarium lauacrum quod conuenit Egris.
Lucida quo multum dulcis et unda manet.
Pondus et arborem vesice soluit • et egris
Prouocat urinam tencio cuius obest.
Hac hominis varii pertolus curatur in undis;
Dentes gingiuas in mundificando iuuat.
Passus in estate triteam vel cotidianam
Aut tepidas febres, senciat eius opem
Pulmonis, Iecoris vicium splenisq[ue] medetur.
Tussis ob hoc lauacrum pectore pulsa fugit.
Appetit et stomacus ista pertolus in unda:
Nam bene digestus redditur inde cibus.
Lentigo, scabies, turpis pannus faciei,
Hec curantur aqua quando lauantur ibi.
Reddit prolixos et claros ip[s]a capillos,
Et totum corpus exhylarando iuuat.
|
1
5
10
15
|