Quanquam quid reliqui est miseris ? Iam falce recurva
       Ultima rura metunt, graia qua vectus ab ora
       Marmoreoque novam designans limite silvam,
       Inclita magnificus posuit confinia pastor.
The.Falleris, ah! demens; nam iusta et sera merentes
       Pastores ferit ira Dei, populumque rebellem.
       Effugite, o ceci, securaque poscite regna.
Ph. Nec mora tuta quidem, nec iam fuga tutior usquam;
       Obvia mors prevertit enim, et, quocunque movemur,
       Mille parat medio laqueos et retia calle.
Th. Accipe consilium propere; cuntatio namque
       Lenta fuit semper subitis inimica periclis:
       Huc, huc volve oculos; hec est via recta sine ullis
       Insidiis, predura quidem calcataque paucis,
       Sed super aerios arcto que tramite colles
       Perferat et sistat fessum in regione quieta.
       Illic vita habitat; leva sed olentis averni
       Sulphureis stant stagna vadis; ibi lurida mortis
       Signa vides, atroque polum nigrescere fumo.
       Hos evade lacus; dextrum michi prende cacumen.
Ph. Enitar; tu me sequere et miserere iuvando.
       Quin prior i, tardum attollens, et porrige dextram.
The. Ultimus ac primus adero, pellamque trahamque;
       Tu modo, nec labor officiat, tibi solus adesto.