Pag 125

venalicium funem portanti filio Valentiniano V nequiverunt milites extorquere. Quo merito
adscitus est ad militiam et inde ad prefecturam millenariam. Cumque sub Iuliano militaret
et Christianam fidem gereret, iussus ab imperatore aut ydolis ymolare aut a milicia discedere,
discessit. Nec mora mortuis Iuliano et Ioviniano, qui pro Christo millenarium perdiderat tribunatum,
in locum persecutoris accepit imperium. Qui fratrem Valentem in regni consortem assumpsit,
sed et filium suum Gratianum de uxore Severa genitum necdum puberem fecit augustum.
Valentinianus Saxones oppressit et Burgundionum plus quam LXXX milia, qui non multo post tempore
Christiani effecti sunt. Demum cum bellum contra Sarmatas pararet, aput Brigicionem
apoplexia mortuus est. Anno II° Valentiniani Damasus et paulo post Ursinus diaconus
Rome fuere episcopi, sed prevaluit Damasus. Hic dampnavit Liberium et anullavit omne quod
fecerat. Hic constituit, ut psalmi cum Gloria patri distinguerentur, et precepit, ut presbiter confessionem
faciat, antequam ad altare accedat. Hic invidiose de adulterio accusatus se synodo congregata
purgavit. Hic metrice multa conscripsit. Anno V° Valentiniani Hylarius Pictaviensis
moritur. Anno VII° Eusebius Vercellensis moritur. Anno XI° Ambrosius, cum esset
cathecuminus, Mediolani ad sacerdocium postulatus, multipliciter fugiens, a Valentiniano
legitur audivisse: “Noli timere, quia Deus, qui te elegit, ipse te adiuvabit; et ego adiutor et
defensor tuus semper existam”. Post hec consecratur episcopus, et omnis extunc Ytalia
ad fidem convertitur, et Aquilenses clerici quasi chorus sanctorum habentur. Temporibus
quoque Valentiniani Hathanaricus rex Gothorum Christianos persecutus est. Eunomius discipulus
Aetii fidem inpugnavit. Similiter et Apollinaris Laodicenus episcopus, qui dogmatizavit
Christum carnem sine anima suscepisse et deitatem vitam corpori prestitisse.
Hisque temporibus aput Atrebatas lana pluvie mixta de celo descendit. Valens adhuc Valentiniano
vivente ab Eudoxio Arriano baptizatur episcopo, et Valentiniano defuncto impietatem,
quam contra Christianos meditatus fuerat, exercuit, precipiens, ut monachi militarent,
nolentes occiderentur. Multi ergo martyrii palmam consecuti sunt. Multa quoque
per eum Christiane religioni et fidei sunt illata inconmoda. Nam Gothis petentibus, ut
mitteret eis episcopos, a quibus fidei rudimenta susciperent, doctorem dogmatis Arriani Eudoxium,
qui eum baptizaverat, misit, sicque universa gens illa Arriana effecta est. Demum cum Valens
pugnaret contra Gothos in Trachia, quod Romanis fuit lacrimabile bellum, sauciatus sagitta
interiit, et domo incensa, in quam fugerat, caruit sepultura. Proinde Gothi Constantinopolim
veniunt, sed Dominica uxor Valentis eis viriliter restitit et regnum cognatis fideliter conservavit.
Iusto Dei iudicio ab illis crematus est, quos perfidie succenderat igne. Temporibus
Valentis Basilius Cesariensis fuit episcopus, qui cuidam regi sibi pulmentaria detrahenti ait:
“Tuum est de pulmentariis cogitare, non dogmata divina decoquere”. Florentinus monachus, pater
pauperum pro misericordia nominatus. Gulphilas Gothorum episcopus Gothicas litteras