LIBER VI.
Cap. I.
Privilegium concessum Neapolitanis.
Nobile opus, sedentis in solio clementia
suadente, prosequimur, si per
lubrica culpae deliramenta cadentibus
ad sublevanda remedia cito se
nostra manus habilitat, et indulgemus
obnoxiis veniam post reatum: pulchrum
vindictae genus aestimantes ignoscere, et sic
materialis gladii refrenare licentiam: ut saeviendi
voluntate sopita, temperemus interdum misericordiae
condimento rigorem, data nobis
ab ipso fragilitatis humanae principio voluntate
quasi domestica miserendi, ut dum primi
parentis in posteros derivativa discrimina, in
naturalem quodammodo transgressionis normam,
defluxisse cognoscimus, reparationis
gloriosae suffragia libenter supplicibus largiamur.
Eapropter praesenti privilegio noverit,
tam praesens aetas, quam successura posteritas:
quod, licet universitas civitatis nostrae
Neapolis, dudum propter imminentis malitiam
temporis, vel quod verius credimus, ad
falsas suggestiones calumniantium aemulorum,
visa fuerit a fidei nostrae semitis deviasse, et seductorum