vnanimiter consenserunt. Ad quod dum rex ipse resisteret, Heneas
dixit ei: "Ad quid reniteris, domine rex? Uelis nolis, de pace
tractabitur et fiet, eciam te inuito. " Quod postquam uidit rex quod
sua contradiccio non ualeret, maluit consentire quam sub contradiccionis
errore ciues suos ad scandala prouocare. Propter quod
dixit Henee: "Quicquid uobis faciendum uidetur de presenti negocio
facite, cum et michi quicquid inde feceritis uideatur acceptum.
" Communicato igitur consilio, Anthenor eligitur in legatum ut uadat
ad Grecos pacem cum eis omnimode tractaturus.
Et colloquio dissoluto, Troyani in signum pacis muros ciuitatis
cum ramis oliuarum ascendunt. Quod percipientes Greci Troyanis
reddunt perceptibilia signa consensus. Propter quod Anthenorem
per murum descendere faciunt ciuitatis. Et eo a Grecis recepto et
Agamenoni presentato, rex Agamenon cum Grecis regi Crete, Dyomedi,
et Vlixi totum ipsum negocium commiserunt. Et quicquid
dicti tres cum quarto, eis Anthenore adiuncto, de predicto sint facturi
negocio omnes Greci ratum habere perpetuo promiserunt. Et
eis ordinatis pro parte omnium Grecorum ipsorum, ad seruandum
omnia supradicta corporali sacramento firmarunt. Quare predictis
tribus cum Anthenore prefato segregatis in partem, Anthenor dolositate
repletus promisit eis prodere ciuitatem sic quod de ea libere
faciant uelle eorum, dummodo ipsum et Heneam firmiter assecurent
de personis eorum et consanguineorum omnium eorundem,
quos ipsi duxerint eligendos, et quod sibi et Henee omnes possessiones
suas et cetera bona sua salua faciant, sic quod libera eis
et sine dampnorum lesione dimittant. Et hoc predicti tres firmiter
attendere eidem Anthenori iurauerunt. Verum eciam res ipsa
teneri debeat in secreto donec suum sorciatur effectum, ne forte, ipso
negocio propallato, contingat ipsius effectus exitus impediri. Monet
eos Anthenor attente vt quod dictum est inter eos ipsi sub sigilli
taciturnitate consignent. Et vt res ipsa sit melius in secreto et
aliquo colore quesito melius propagetur, petiit Anthenor a Grecis ut
rex Talcibius, senectute grauatus, cui facilius sit credendum, cum
eo se dirigat apud Troyam, qui ficticie uoluntatem Troyanorum exquirat
si pax communiter grata sit eis et quid Grecis facere uelint
pro predicta pace firmanda. Et nichilominus Anthenor postulauit
a Grecis Penthesilee corpus sibi concedi. Quod Greci sibi cum difficultate
|
|