morti appropinquaret, ploravit; cui dixit filius: ad quid ploras,
pater? Agis hoc mortis timore aut dolore mundi quem deseris?
Respondit: ob nullam ex istis causis ploro, sed ex eo quod
habeo grave iter pergere, et fortes restant transmeandi transitus,
et modicum fero victus et onus grande, ignorans si alleviabor
oneribus istis priusquam illius itineris caput attingam aut
non. Et, hiis finitis, obiit.
Et dixit filio suo: Fili, Deum time, nec ostendas te eum
timere ut ab hominibus honoreris. Fili, cum ad locum perveneris
in quo de Deo loquantur homines, morare cum illis, quia si sapiens
fueris sapiencia crescet; si indoctus, instrueris ab
illis; et etiam si Deus benefecerit eis, particeps eris in bonis.
Et in loco ubi de Deo non loquantur homines non quiescas, quia
non proficies in sapiencia si sapiens fueris, et in ignorancia
cresces si fueris ignarus; et si dominus etiam contra illos
turbetur, eris particeps damni. Fili, verecunderis de Deo quantumcumque
circa te fuerit, et timeas eum in quantum potens
existit. Et dixit: interrogatio est sciencie medium, et hominibus
blandiri est medium sensus, et vite moderatio est medium victus.
Et dixit: quemadmodum inimicus fit, doni largicione, amicus, sic
amicus fit, superbia, inimicus. Et dixit: qualis sit sensus ostendit
eloquium; igitur que proferes investiga. Et dixit: in recomendacione
Dei homo quiescit, et mendacis premium est ut non
credatur eidem. Et dixit: non credenti tibi rumores non referas,
nec petas ab illo quem tibi donare diffidis; et quod non potes
exequi non promittas, nec deponas aliquid quod non es retrahere
securus; et propter illud quod habere non est possibile
non attemptes. Et dixit: cave a societate mendosi, quem si vitare
non poteris, non credas eidem. Et dixit: fili, ad sedendum in
|
|