«in Valle Supere; et omnia ipse rebus Sancti Vincencii, que
«sunt in territorio Balvense, tam in montibus, quam et in planis;
«de ipsis rebus de Tuscie; et de Peltino; et de Prebetrani;
«et de villa Sancti Pauli; et de villa Sancti Nicandri; et in
«Abeie, cum ipsa ecclesia Sancte Balbine; et in Campana; et
«ipse rebus, que sunt in Mamenaco; et in Caporzani; et in
«Turri; et in Cerule; et in Lapedebiba; et ipse rebus, que sunt
«ab ipsa ecclesia Sante Marie de Cerule usque ad Montone, cum
«ipso campo donnicu; et ipse Pereta; et omnia ipse rebus, que
«sunt in valle de Flaturnu». et dixerunt ipsi predicti Petrus
monachus et prepositus, cum predicto Iohanne advocato suo:
«Domine Ambrosi, et predictis comitibus, pro Dei amore, facite
«veram iusticiam de omnibus ipsis suprascriptis rebus, et de
«ipse suprascripte ecclesie ad predictum monasterium beati Sancti
«Vincencii». tunc predictum domnum Ambrosium, et predictis
comitibus interrogaverunt predictos iudices, que exinde lex est.
tunc predicti iudices iudicaverunt, quod ipse domnus Ambrosius,
et predicti comites se reinvestire et predictum Petrum monachum
et prepositum, cum suo advocato, ad opus de predicto
monasterio. et predictum domnum Ambrosium, et predicti comites
de omnibus ipsis suprascriptis ecclesiis, et de omnibus suprascriptis
rebus, quomodo suprascriptum est et legaliter esset.
et bannum earum exinde miserunt. quicumque ipsum predictum
monasterium de ipse suprascripte rebus sue disvestire presumpserint
sine legale iudicium, sciat se compositurum auri libre centum,
medietatem regi, et medietatem ad predictam ecclesiam Sancti
Vincencii, et abbatibus, et prepositis, et ad monachos, et ad servientibus,
et custodientibus, qui in ipso suprascripto monasterio
sunt preordinati. et hoc factum est in istorum omnium de suprascriptorum
presencia, et quam et ex dicto de suprascripto domno
|
|