Salimbene de Adam: Cronica

Pag 887


Marchisina, quam procuravit sibi dominus Matheus de Corigia,
cum Padue esset potestas. Ex hac domina dominus Iacobus habuit
magnam pecuniam dotis nomine, quam dedit ad usuram, ex qua
in villa Pupilii emit agros et vineas et possessiones magnas, et
factus est dives et inclitus valde. In Parma vero emit domum meam,
que iuxta baptisterium erat, et habuit eam quasi ex dono, id est
pro pretio parvi valoris, respectu quo reputabat eam pater meus,
et reputanda erat. Postmodum dominus Iacobus factus est
miles in porta baptisterii versus plateam et ivit Mutinam, ut
ibi esset potestas, unde a Mutinensibus erat electus, et, antequam
compleret ibi terminum potestarie sue, terminum vite complevit.
Ex quadam infirmitate gutturis mortuus est, quam Greci
apoplexiam vocant. Cum fratre Iacobino de Portu de Mutina fuit
confessus et cum eo ordinavit de anima sua. Decem libras imperialium
fratribus Minoribus de Parma reliquit et totidem fratribus
Minoribus de Mutina pro anima sua et pro male ablatis incertis.
Cuius anima per misericordiam Dei requiescat in pace! Vere de
eo potest dici: Ne timueris, cum dives factus fuerit homo et cum
multiplicata fuerit gloria domus eius. Quoniam, cum interierit, non
sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. Et iterum illud
Iob XX: Cum habuerit quod cupierat, possidere non poterit. Ex
eo remansit filia una, Aicha nomine, que primo maritata fuit in
Ghirardino de Arcili, sed, postquam remansit vidua, accepit eam
in uxorem Icilinus filius condam domini Aimerici de Palude, et
ex ea filios et filias generavit. Porro frater istius domine supradicte
et filius domini Iacobi de Ençola Ghirardinus est dictus,
iuvenis largus et liberalis et curialis et honorifice vivens.
De parentela domini Guidolini de Ençola, qui Parme iuxta maiorem ecclesiam
habitabat.
Avus domini Iacobi dictus est dominus Guidolinus de Ençola,
homo stature mediocris, dives et inclitus valde et multum ecclesiasticus,
quem mille vicibus vidi. Hic separavit se a ceteris de
Ençola, qui habitabant in burgo Sancte Christine, et venit et

Torna all'inizio