Thomas Aquinas: Scriptum super Libros Sententiarum, II

vol. 4, p. 234


IN SECUNDUM SENTENTIARUM DISTINCTIO 25
DIVISIO TEXTUS
Postquam determinavit de libero arbitrio, ostendendo quid sit, et consequenter
de aliis potentiis animae, ut ostenderet in quibus liberum arbitrium poneretur;
hic determinat quasdam liberi arbitrii conditiones; et dividitur in partes duas:
in prima ostendit, quorum sit liberum arbitrium ut obiectorum; in secunda,
quorum sit ut subiectorum, ibi: «Et quidem secundum praedictam assignationem
in his tantum videtur esse liberum arbitrium qui voluntatem mutare et in
contraria possunt deflectere». Circa primum duo facit: primo ostendit quod
liberum arbitrium se habet ad utrumque oppositorum; secundo, quod est tantum
futurorum contingentium, ibi: «Hoc autem sciendum est». Et quidem
secundum praedictam assignationem dividitur haec pars in duas: in prima
ostendit, quorum sit liberum arbitrium quia Dei, Angelorum et hominum; in
secunda, quomodo in hominibus diversimode invenitur secundum diversos status,
ibi: «Ex praedictis perspicuum fit quod maior fuit libertas arbitrii prima
quam secunda». Circa primum duo facit: primo inducit obiectionem, quod liberum
arbitrium non sit in Deo, nec in beatis; secundo determinat veritatem, ibi:
«Sed quod Deus liberum arbitrium habeat, Augustinus docet». Et circa hoc duo
facit: primo determinat quantum pertinet ad Deum; secundo quantum pertinet
ad Angelos, ibi: «Angeli vero, et sancti... libero arbitrio non carent». Circa primum
duo facit: primo ostendit quod liberum arbitrium est in Deo; secundo
quod non eodem modo est in Deo sicut in aliis, ibi: «Sed aliter accipitur liberum
arbitrium in creatore quam in creaturis».
«Ex praedictis perspicuum fit quod maior fuit libertas arbitrii prima quam
secunda». Haec pars dividitur in duas: in prima ostendit quomodo secundum
diversos status liberum arbitrium accrescit vel minuitur in omnibus: et quia
hoc ratione diversarum libertatum contingit, ideo in secunda parte distinguit libertatem
arbitrii, ibi: «Est namque libertas arbitrii triplex». Circa primum tria
facit: primo ostendit ex praedictis quod libertas arbitrii quandoque maior,
quandoque minor invenitur; secundo distinguit status hominis, secundum quos
libertas variatur, ibi: «Et possunt notari in homine quatuor status liberi arbitrii»;
tertio inducit quoddam corollarium ex dictis, ibi: «Unde manifestum est
quod praeter alias poenalitates pro peccato illo incurrit homo poenam in corruptione
et depressione liberi arbitrii».
«Est namque libertas triplex»; dividitur haec pars in duas: in prima ostendit
multiplicem arbitrii libertatem; in secunda ostendit quae sit causa uniuscuiusque,
ibi: «Libertas autem a peccato et miseria per gratiam est». Prima dividitur
in duas: in prima ponit libertatis distinctionem; in secunda inducit quamdam
conclusionem ex praedictis, ibi: «Ex praedictis iam apparet in quo per peccatum

Torna all'inizio