Fortunata dies, felix post tempora tempus,
Que sextum sexto tempore cernit herum!
O nimis etatis felicia tempora nostre,
Propugnatorem que meruere suum!
Gaudeat omnis humus, tellus sine nube diescat,
Rorem spectati muneris astra pluant.
Mane serena dies venit et serotinus imber:
Imperium Cesar solus et unus habet.
Iam redit aurati Saturnia temporis etas,
Iam redeunt magni regna quieta Iovis.
Sponte parit tellus, gratis honeratur aristis,
Vomeris a nullo dente relata parit,
Nec fecunda fimo nec rastris indiget ullis
Mater opum, pecori prospera, grata viris.
Omnis olivescit Phebeis frondibus arbor,
Vix arbor partus sustinet orta novos.
Nec rosa nec viole nec lilia, gloria vallis,
Marcescunt, aliquo tempore nata semel.
Felix nostra dies, nec ea felicior ulla,
Lecior aut locuplex a Salomone fuit.
Evomuit serpens virus sub fauce repostum,
Aruit in vires mesta cicuta suas.
Nec sonipes griphes nec oves assueta luporum
Ora timent: ut ovis stat lupus inter oves.
Uno fonte bibunt, eadem pascuntur et arva
Bos, leo, grus, aquila, sus, canis, ursus, aper.
Non erit in nostris, moveat qui bella, diebus;
Amodo perpetue tempora pacis erunt.
Nulla manent hodie veteris vestigia fraudis,
Qua Tancridinus polluit error humum,
Ipsaque transibant derisi tempora regis.
Nam meus Augustus solus et unus erit,
Unus amor, commune bonum, rex omnibus unus,
Unus sol, unus pastor et una fides.