hostes irruam, et simul omnes perdemur, aut
ignota via diffugio me committam".
Nox igitur cadit, et jam aurora lucescit, et
jam sunt XLV millia Arabum citra passum,
jamque primus pennonifer attingit muros castri,
et plus quam decem pennoniferi subsequuntur et
terrae burgum ingressi sunt. Mirantur, visis barbaris,
hii qui ad castri custodiam remansere illic
in eminentiori parte terrae, ad quam Arabes
pervenire non poterant, et credunt totum eorum
exercitum absortum per multitudinem barbarorum.
Mirantur et Arabes solitudinem castri, et
cogitant Catalanos, vel jam altum mare velis datis
petivisse, vel navigio receptatos; dolent etiam
Catalanos absentes, quos in castro concludere et
arctare procul dubio crediderunt, et angustatos
in circuitu, aut fame premente subigere, aut resistentes
invitos capere per insultum.
CAP. XVIII
Arabum venientium fit magna caedes.
Ecce igitur regia tuba cornu concinit, et cetera
cornua illico reddunt voces, ac tandem cornu regis
tertio buccinante, centum balistrarii ora passus
invadunt, et venientibus Arabibus viam praecidunt,
ut subsistant, et plures transire non possint.
Prosiliunt ad passum etiam comites regis et
rex etiam cum eisdem, sicque prostratis corporibus
hominum et equorum, passus adeo impeditur,
quod facto caesorum obice in exitu passus
ejusdem, plures Arabi citra venire non possunt.
Irruunt et milites in barbaros a parte dextera,
et eos aggrediuntur servientes per latera, et jaculatores
invadunt; balistrarii autem ex parte anteriori
emittunt acuta missilia velocia, sicut fulgur.
Rex quoque cum aliis, obturato jam passu,
dimissisque in custodia passus XX balistrariis
cum IV militibus, posteriorem Arabum partem
lancea premit, et gladio cadunt sine numero canes;
et deficientibus arcubus, et lanceis, fit strages,
fit caedes barbarorum ineuntium, et in ea
multitudine ad terram excussi de equabus et equulis
concidunt, quasi frondes autumnalibus solibus
consiccatae circa ortum hyemis de arboribus
suis, borea flante, cadunt. Inter muros tum
castrifere tria milia se reducunt, ad quos nondum
potuerat aliorum debellatio pervenire. Fugiunt
etiam forte quinque millia per devia montium, et
passus arctissimos, per quos ire vix pedites potuissent;
sed timor mortis vias asperas nudis pedibus
etiam facit planas; et difficiles faciles, et
inaccessibiles incessibus reddit aptas, hominemque
gravem, aut natura, vel senio, docet necessitas
agilem et velocem, et calles calculosos et
inspidos fugientibus facit molles. Continuatur ad
haec caedes usque ad horam seram prope tertiam,
campo Catalanis triumphaliter remanente; ex
parte Aragonensium ducenti equi sunt perditi, sessoribus
|
|