summitatibus dilatata concluditur et terminatur,
videlicet fluvio Lavino, et fluvie nomine
Legio de pedemontis Magellae, indeque consurgit
in celsitudinem montis Tarini, et pertransiens
per Vallensem Furcam, ascendit in montem,
qui dicitur Vasa, et quomodo per ipsius
cacumen venit et descendit inter montes ad
fluenta Piscariae, ubi PiscariaTritanas aquas
interfluenter recipit. Deinde designatur
ista possessio ex alveo fluminis Piscariensis, donec
supradictum flumen Lavinum in eo fluens
ingrediatur. Infra quam possessionem quidam
Monachus nomine et opere Karus, cum esset
de genere Karoli, consanguineus ipsius Augusti
Ludovici, sub ipso tempore fundationis
Monasterii Piscariensi Deo devote in eodem
loco se reddidit, et, Monachus factus, missus
est propter industrjam suam ad possessiones
montanas noviter emptas gubernandas. Ibi
quoddam oppidum aedificavit, quod ex suo
nomine Caramanicum est vocatum, per quod
omnis ipsa pertinentia dicitur Vallis de Caramanico,
quasi de Caro Monacho. Ipsa vera
et quaecumque infra suprascriptos et consignatos
praedictorun fluviorum, et montium terminos
consistunt in villis, casalibus, oppidis, et
ceteris rebus omnibus integrum similiter de Beati
Clementis iure fuisse et esse nulli sit
dubium.
Qualiter autem et quo pretio, vel a quibus
personis empta fuerint omnia supradicta qui
scire voluerit, vel instrumentales chartas revolvat,
vel librum ex eisdem chartis adhuc
Monasterio residuis compositum diligenter relegat,
et ibi ex maxima arte cognoscere poterit.
Romanus autem excellentissimus Abbas
a Regis liberalitate suffcienter accepta pecunia,
coepit eam ad Ecclesiae profectus simul et
ornatus secundum Imperiale votum fideliter et
prudenter expendere, Monasterium de ipsa in
omnibus bonis, et maximae in possesionbus
longa lateque opulenter augmentare. Cum
vero oportebat, cum multo religionis habitu
procedens ad huismodi exteriora negotia,
consilio providus egrediebatur, et
infra Monasterium contemplationis dulcedine
fruens in sacri ordinis observantia quietus
atque tranquillus assidue permanebat. In ipsius
quoque insulae amoenitate se iugiter exercebat,
et tamquam in medio paradisi positus eam delectibiliter
excolebat. Est enim ipsa Casauriensis
insula valde delectabilis et amoena,
fructuum et herbarum suavitate referta, fluminis
insuper Piseariae conclusa meatibus, ita ut,
sicut supra scriptum est, velut alter paradisus
appareat. De cuius nominis et naturae pulchritudine
quidam sapiens versificans ait:
Ad patriae laudes natura nomen obedit;
Auro tota nitens, aurei nomen habet.
Ut verum fatear, si quid pretiosus auro
Mundus habere potest, hoc habet iste locus
Omne genus grani, vini genus omne videres,
Arboris omne genus, sponte parare cibum;
Hic Domino vivit Sanctorum turba virorum;
Hic Martyr Clemens gaudet honore suo.
|
|