Petrus Damiani: Opera poetica

Pag 67


LXXIII. DE HIS QVI NON SE SED ALIOS CARPVNT.
Polypus haerenti de se non foetet olenti.
Sunt, sua qui palpant, aliena piacula damnant.
LXXIV. DAMIANO EXORTATO, VT MONACHVS FIAT.
Omnipotens agamus docet, ut quod fecit agamus.
Desumt iura tori, teritur si semita Christi.
Iam pater es, suboli spatium largire sequenti,
Vt tua contiguis pateant uestigia plantis,
5 Et seges erumpat, dum non quod protulit obstat.
Subdita maternis torpent uitulamina ramis.
Praesto fluunt ueteres ad florum germina frondes,
Herbaque sectricem uocat orto semine falcem.
Incipiens igitur terreno caespite uelli,
10 Transplantare polo, spes hinc animata uirescat;
Sic radix cordis caeli se transferat aruis,
Et non lapurus prorumpat in arbore fructus.
LXXV. QVOD ESVRIENS ET SITIENS VILE QVODLIBET LIBENTER SVMIT.
Faucibus atra fames herbas commendat agrestes;
Hausibilem densam reddit sitis ignea uappam;
Esuriens comedit, uacuo satur ore ligurrit.
LXXVI. DE ILLO QVI GLORIATVUR IN ALTITVDINE VOCIS.
Voce satis celsa uocalis rudit asella;
Dulce melos placidis format uox cignea bombis.

Torna all'inizio