pertinentjam de Alamne, loco, qui ob Ecclesjam
inibi aedificatam dicitur de Sancto Angelo,
firmare, ibique quibusdam viris, quorum
nomina in ipsa donationis chartula inveniuntur,
pro anima sua donantibus, acquisivit
terram ad ipsum opus construendum.
892.
Sequenti post haec anno Lambertus in Imperium
coronatus sicut Wido Augustus Pater
ejus imperat.
900.
Temporibus igitur istis, supradictorum Augustorum
Guidonis atque Lamberti jam annis
expletis, tertius Ludovicus Regni et Imperii
Coronam accepit nongentesimo Dominicae Incarnationis
anno currente. Quo imperante,
Domnus Almericus Abbas acquisivit in Casale
Aquilano ad jus Monasterii a quodam Audeberto,
quondam Luponis filio, terras, et vineas:
propterea concessit ei de rebus Monasterii
in eodem Casali in beneficium, sicut ipsius
convenientiae charta declarat, sub statuto termino,
et annuali censu. Concessit quoque
cuidam Warneperto terram modiorum quadraginta
in Casale Platiole sub annuo censu et
statuto tempore.
910.
IV. ABBAS LUPUS.
His ita praemissis Almericus Abbas, cum
per annos decem et octo Piscariensem
rexisset Abbatjam migravit ex corpore. Cui
Domnus Lupus Casauriensis Monachus, Abbas
est quarto loco continuo substitutus. Anno
itaque Dominicae Incarnationis nongentesimo
decimo, Dominus Lupus Abbas pastorali cura
suscepta adduxit in causam quemdam Waltarium
contendentem rem proprietatis Monasterii
in loco nomine Corneto. Quo rationabiliter
in Curia superato possessiones ipsas in Monasterii
Proprietatem refudit. Per quatuor
annos Piscariensem rexit Abbatjam, et in pace
mortuus est.
916.
V. ABBAS ITT0.
Cui continuo Domnus Itto in Abbatiatu
quinto loco successit. Qui cum Abbatiae
sibi commissae curam gereret anno ab Incarnatione
Domni nongentesirno decimo sexto (quo
anno Berengarius Regni et Imperii Coronam
suscepit) praestarjam fecit cuidam Rotardo de
rebus Ecclesiae in Casale de Colmeniano.
Circa tempora vero ista supervenientibus
Agarenis, gente videlicet pagana et crudeli,
fuit Monasterii Sancti Clementis tanta depopulatio,
ut nihil funditus in eo remaneret, et tota
congregatio praeda hostium fieret. Tandem
Christiani undique aggregati, auxiliante Deo,
contra Agarenos pugnaverunt, ipsosque devictos
a suis finibus expulerunt. Post quorum
discessum praefatus Itto ad Monasterium rediit,
et antequam ipse perdita recuperare, aedificia
restaurare valeret, obiit. Vixit autem in regimine
quinque annis, in dolore et aerumna,
quia Ecclesiae sibi commissae destructionem videns
eam, restaurare non potuit. Post mortem
vero Ittonis Monasterium Sancti Clementis sine
Pastore fuit, quia fratres erant dispersi, et res
anihilatae, villae et castella destructa, et non
erat in circumadiacentibus regionibus qui ei
|
|