Petrarca Franciscus: Bucolicon carmen

Pag 109

Egloga III


       Quem pedis impulsu, genitus cervice Meduse,
       Alatus perfodit equus; dic nexa canentes
       Orbibus imparibus, vario modulamine vocum,
       Cuncta novem, variosque animorum ex ordine motus;
       Quid fame predulcis amor, vocisque levamen,
       Quid studium, ingeniique vigor, quid culta cerebri
       Ora tenacis agat; post hec, quisnam impetus, et quod
       Iudicium, etheree quenam discretio menti,
       Quidve potens mulcere aures. In fine fugaces
       Huc, Dane, dic, verte oculos. Regina sonori
       Hunc michi prima chori ramum dedit arbore vulsum,
       Quem tibi monstrarem; volucrem iubet illa monetque,
       Hemonie post signa fuge, consistere tandem:
       Ferrea sit quamvis, motam pietate videbis
Da. Motaque sum; sequere et collem properemus in illum.
Stu. Perge! Labor nullus tecum iuga prendere Olimpi.
Da. Scis quo colle sedes? maiestas quanta locorum est?
Stu. Imperiosus apex dare circum iura videtur
       Collibus, et celo silvas despectat aperto.
Da. Huc ego pastores memini victricia sertis
       Tempora, et arboreis spoliis ornata, referre
       Curribus invectos niveis delubra deorum.
       Intereram iam leta, virens; spectare iuvabat
       Cum ductore greges captos, tristesque iuvencos,
       Exuviasque graves peregrinis montibus actas,
       Et longos rerum strepitus, pompasque frementes:
       Huc ab yperboreis per vim custodibus aurum
       Griphibus ereptum, magnos pervenit in usus;
       Huc Asie predas informi squalida tergo;
       Huc quoque nutantes tulit indica belua turres.
       Quid te multa morer? Quicquid nemus undique pressis




115




120




125




130




135




140

Torna all'inizio