Affligente, inquit Scriptura, Agar, ancillam Saray, domina
sua, fugam iniit. "Cum invenisset illam angelus Domini iuxta
fontem aque, in solitudine que est in via Assur in deserto,
dixit ad illam: Agar, ancilla Saray, unde venis aut quo vadis? Que
respondit: A facie Saray domine mee ego fugio. Dixitque ei
angelus Domini: Revertere ad dominam tuam et humiliare sub
manu ipsius. Et rursum: Multiplicans, inquit, multiplicabo semen
tuum et non numerabitur propter multitudinem". Et infra:
"Vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam: Tu
Deus qui vidisti me". Et post aliqua: "Dixit Deus ad Abraam:
Non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua; omnia
que dixerit tibi Sara, audi vocem eius, quia in Ysaac vocabitur
tibi semen. Sed et filium ancille faciam in gentem magnam,
quia semen tuum est".
Angelus Domini non ipse Dominus intelligitur cuius angelus
est, hoc est ipsa persona, sed alia. Absurdum est enim ut ipse qui
angelus alicuius est sui ipsius nuntius intelligatur, et tamen ipsum
quoque, qui angelus Domini dictus est, et Deum esse fatetur Agar,
que vocavit nomen eius: "Tu, Deus, qui vidisti me", et Dominum
esse, cum testatur ipsa multiplicandi potestas, qua dicitur: "Multiplicans
multiplicabo semen tuum". Alioquin si hic angelus
Deus et Dominus non est, cur sibi hoc ipse Dominus ascribit, ita
ut dicat in sequentibus Scriptura: "Dixit Deus ad Abraam: In
|
1
5
10
15
20
|