interdicto communi,
cibos non capiunt,
omnes deficiunt
sensu, quia ieiuni.
Stupent aures tinule,
oculus caligat,
nutant manus tremule,
pedes error ligat.
Lingua, que loqui debuit,
explicare non potuit
pro ceteris querelam.
Omnibus dictat ratio
cordis uti consilio
et querere medelam.
Tunc aperit oraculum
cordis secreta veritas,
increpat aurem, oculum,
docet quanta temeritas,
quam damnosa presumptio,
quam ceca conspiratio.
«Quid est», inquid, «quod facitis,
cur vos stulte subducitis
ventri, cuius receptio
communis est refectio,
communis est utilitas?
Venter recepta continet,
sed nichil sibi retinet,
cuius est dispensatio
lapsorum restauratio,
membrorum incolumitas.
Officia repetite,
fideli servo credite
que singulis restituet.
Si operas subtrahitis
nec alimenta queritis,
nichil vobis distribuet.
In vos ipsos irruitis,
|
|